Enfin. Het liep zoals het gelopen is. Het DinoBos is omgedoopt tot DinoPark en een permanente attractie in de dierentuin geworden. Tijd voor een wandeling door de oertijd.
We gaan door de poorten, en we krijgen meteen een onvervalst stuk oer-Hollandse flauwekul voor de kiezen. Dino's die brullen? Ruimte in de keel? Geen idéé waar ze het vandaan halen, het staat volkomen haaks op de heersende wetenschappelijke ideeën over het geluid dat dino's maakten. Gelukkig zijn de modellen erg fraai.
Net als in Dinoland begint de reis met, of all things, een vis uit het Devoon. Deze hier is, in tegenstelling tot het vreemde wezen in Dinoland, tenminste duidelijk herkenbaar als Dunkleosteus. Hij is wel een paar maten te klein; iets waar de rest van de dino's beslist geen last van heeft...
Voor we bij de echte dino's zijn krijgen we toch nog wel aardig wat obscure voorgangers: Edaphosaurus en Protosaurus maken hun opwachting (ondanks dat "Protosaurus" volgens mij niet bestaat), en natuurlijk ontbreekt Dimetrodon niet. Wederom gebeurt hier iets onbegrijpelijks: er staat een T. rex naast, tweehonderd miljoen jaar verdwaald in de tijd. Naar de reden kunnen we alleen gissen.
In het Trias treffen we de usual suspects: Plateosaurus (per abuis op vier poten) en, hierboven, een uiterst hippe punk-Coelophysis, compleet met hanenkam. Er was ooit een vreemde trend om Syntarsus (die tegenwoordig als synoniem van Coelophysis wordt gezien) af te beelden met een kuif. Dit was ruim voordat gevederde dino's echt een ding werden, dus hoe het komt? Geen idee.
In het Jura wordt het pas echt gaaf: sauropoden op ware grootte! Hier is een enorme Diplodocus. Niets op aan te merken, behalve dan dat dit soort reusachtige beesten moelijk te fotograferen zijn...
En dan de echte topper: deze kolos van een Brachiosaurus (of Giraffatitan, zo je wilt). Uiteraard gebaseerd op die in Jurassic Park, maar het zit 'm in de details...
De poten zijn behoorlijk accuraat, met een grote, naar binnen gekeerde klauw aan de voorpoot. Je ziet dit soort dino's heel vaak ten onrechte met olifantenpoten, maar in deze valkuil wordt niet getrapt.
De vleeseters hebben minder geluk wat hun poten betreft. Ze hebben allemaal sluiphandjes, terwijl het klaphandjes moeten zijn. Het spijt me bijna dat ik dit weet. Deze Allosaurus, met verkeerd gevormde hoorntjes en wel erg spitse snuit, is sowieso niet heel geweldig.
Het kunnen niet allemaal winnaars zijn. In dit stukje vertel ik iets over de betreurenswaardige trend van het shrink-wrappen, en deze Europasaurus is daar wel een heel extreem voorbeeld van. Brr! Jammer, want het idee om deze dwergsauropode te laten zien (en en passant iets uit te leggen over eiland-dwerggroei) is erg leuk.
We gaan naar het Krijt, en onvermijdelijk komen we naakte dino's tegen die toch echt veren moeten hebben. Wat heb ik hierover te zeggen wat ik niet al gezegd heb bij mijn recensies over Naturalis? Dat Iguanodon en Deinonychus geen tijdgenoten waren?
Wellicht dit. Het park staat erop om alle beesten wiens naam op "-don" eindigt "-dont" te noemen. In plaats van Iguanodon wordt de planteneter uit België consequent "Iguanodont" genoemd. Niet helemaal juiste terminologie: er bestaat wel zoiets als "een iguanodont" - dat wil zeggen, een familielid van Iguanodon - maar Iguanodont is geen geldige soortnaam. "Dimetrodont" en "Troödont" hebben hetzelfde probleem. Iemand achter de schermen was in de war.
Naast de naakte Deinonychussen een poging om het goed te maken met deze goedbedoelde "gevederde Velociraptor". Uiteraard nog een flink eind verwijderd van hoe het wél moet. Ooit zullen ze het wel goed gaan doen, toch?
Toch?
Tijd voor iets leukers: Ceratopsiden. Om redenen die ik niet kan verklaren is Centrosaurus mijn favoriet uit die familie, en hij staat er keurig bij. Het is geen voor de hand liggende dinosaurus in een dinopark, dus des te leuker dat hij er staat.
En wat dacht je van deze twee? Protoceratops, rechts, is een dino die je nog wel eens ziet in dinoparken, maar Leptoceratops (links) is volkomen onbekend. Er zijn véél soorten dino's in dit park, en een hoop ervan zijn helemaal niet bekend bij het grote publiek. Kentrosaurus, Scelidosaurus, Euoplocephalus, Probactrosaurus. Ik kan je wel zeggen: als je hier weggaat ken je een hoop nieuwe soorten.
Dat wil niet zeggen dat de oude bekenden er niet ook gewoon bij zijn. Deze gigantische Triceratops bijvoorbeeld.
Over oude bekenden gesproken: T. rex is natuurlijk een moetje. Ik ben meer te spreken over de planteneters in het park dan de vleeseters, zelfs als je de verkeerd geplaatste voorpootjes door de vingers (haha) ziet. Ik voel deze T. rex gewoon niet zo, weet je?
Leuk dat heel veel dino's ook een jonkie hebben. Deze mollige baby-rexjes zijn overduidelijk gemaakt door iemand die geen idee heeft hoe jonge Tyrannosaurusjes er echt uit hebben gezien: ze hadden juist een spitse snuit en lange beentjes. Maar wat maakt het uit? Ze zijn schattig.
De meeste dino's in het DinoPark zijn schitterend, en door hun grootte ronduit indrukwekkend. Dat geldt niet alleen voor de sauropoden: ook de modellen van dino's als Iguanodon, Maiasaura en Triceratops zijn heel groot. Ze geven je echt een nieuw gevoel van respect voor deze dieren. De accuratesse bij de planteneters is beter dan ik verwacht had.
Een ander sterk punt is de pure hoeveelheid aan verschillende soorten. Dit dinobos staat werkelijk própvol dino's, en er zijn er nog veel meer dan ik op dit blog heb laten zien. Je leert op z'n minst een hoop nieuwe soorten dino's kennen, en ook als je hun namen niet onthoudt ontdek je hier in ieder geval dat er veel meer soorten dino's waren dan alleen T. rex, Triceratops en diemetdielangenek.
Niet ieder model is even mooi, en het zijn vooral de vleeseters die niet het hoge niveau halen van de planteneters. De verkeerd geplaatste voorpoten en het gebrek aan veren zijn een probleem. Ook is de informatie op de borden niet altijd goed. Ze hebben een paar namen verkeerd (Maiasaura wordt bijvoorbeeld consequent Maiasaurus genoemd) en komen met een aantal onjuistheden.
 |
| Elders in DierenPark Amersfoort: Deze junk-art dino, gemaakt door Patrick Visser. |
DierenPark Amersfoort is een lommerrijke en smaakvol ingerichte dierentuin. De dieren zien er goed verzorgd uit, en zijn vaak van dichtbij te bewonderen. Voor dinofans en liefhebbers van een mooie dierentuin dus best een bezoekje waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten