Recensie: Paradise Park

Paradise Park is het zelfgebouwde dino-pretparkje dat hoort bij (of all things) een tuincentrum in Newhaven. Dat is een grauw havenstadje aan de Engelse zuidkust, pal tussen het natuurschoon van de Seven Sisters en de populaire badplaats Brighton. Ondanks het toerisme in de regio is het niet een plek die je als Nederlander snel zou opzoeken.. tenzij jij en je vrienden de grootste dinonerds ter wereld zijn. Paradise Park heeft een paar van de aandoenlijkste en grappigste dino's die ik ooit heb gezien.

Op mijn reis door Engeland in februari 2019 kon mijn gasteer Marc (1) niet wachten om me dit fenomeen te laten zien. Ik ben direct gek op Paradise Park. Ironisch of niet (dat verschil kan ik niet meer zien), het is heerlijk.

Het feest begint met een klein indoor museum, nogal krap opgezet. Het is een lineaire walk-through, maar de opbouw loopt van de hak op de tak. Het gaat over het zonnestelsel, de oertijd, over vulkanen en aardbevingen, leven op aarde en tenslotte over de ruimtevaart. Wat heeft het allemaal met elkaar gemeen, behalve dat het allemaal dingen zijn die kinderen cool vinden? Ik heb net mijn eigen vraag beantwoord, denk ik.

En dan zijn er de dino's. Oh, de dino's! Als je van dinokitsch houdt is dit inderdaad een paradijs. Ik zal de foto's voor zichzelf laten spreken:

Ze bewegen houterig, ze brullen met geluidseffecten uit Godzilla of JP en ze lijken in de verste verte niet op iets wat ooit geleefd moet hebben. Huisgemaakte ambacht. Je kan veel zeggen (en dat ga ik ook doen) maar het zijn zeker niet dezelfde modellen die je in Amersfoort, Zwolle of Boxtel ziet!

Dit was mijn eerste kennismaking met deze Styracosaurus met zijn Elasmotherium-achtige hoorn die Marc overal tegenkomt. Paradise Park heeft er zelfs twee! Merkwaardig dat deze zijn hoofd beweegt en zijn feller gekleurde broertje buiten (daarover later meer) niet. Heeft de eigenaar de kop afgezaagd en er eigenhandig een servomotor in gezet? Het zou me niets verbazen.

Het toppunt van de doe-het-zelluf-attitude van het museum is nog wel dat er goedkope speelgoeddino's in vitrines tentoongesteld staan, bloedserieus, als een soort diorama's. Het is te zot voor woorden en daarom onweerstaanbaar.

Voorbij het museumpje treffen we een paar kassen en binnentuinen, waarvan de grote tropische kas het meest fotogeniek is. Ook hier houdt de absurde dinokitsch niet op: we worden getrakteerd op een onwaarschijnlijk levensgrote houten uitvoering van dat malle bouwpakket-skelet, dat je in elke speelgoedwinkel kan vinden. Hoe verzin je het?

Hierna komen we op het grote buitenterrein, en het park wordt er niet minder bizar op. Het is een wandelpark met een doolhofachtige opzet, met paden meanderend langs meren, bomvol met van alles en nog wat. Romeinse beelden (rechtstreeks uit het tuincentrum), sprookjesfiguren, houten poppetjes en allerlei miniatuurmodellen van lokale bezienswaardigheden. Dit alles is volkomen zonder context maar wel met een haast ontroerende eerlijkheid gepresenteerd. Iemand heeft hier al zijn dromen tegelijk waargemaakt.

O ja. Er zijn hier ook nog dino's.

De dino's in de Dinosaur Safari komen uit de fabriek, maar zijn daardoor niet minder karaktervol. Zeker omdat ze allemaal in uitzinnige primaire kleuren gespoten zijn. Triceratops heeft dezelfde bochel als het vreemde skelet van het NHM, Stegosaurus is een cartoon en de buikschuivende Scolosaurus is uiterst retro. En wat is er met Plesiosaurus aan de hand?

Hier is die andere Styracosaurus. Deze heeft duidelijk geen beweegmechanisme. In dit parkje staan ook een mammoet en een beer, want, tja, waar moet je ze anders kwijt?

Geen levensgrote T. rex in dit park maar wel dit mannetje dat als baby-T. rex wordt aangeduid. Tuurlijk.

Met zijn Engelse charme en eclectische collectie is Paradise Park een van de vreemdste parken (met of zonder dinothema) die ik ooit heb gezien. In het gehomogeniseerde Nederland ben ik nog niet zoiets tegengekomen (2). Het park is op papier een volkomen kolderiek bijeengeraapt zootje van belachelijke dino's en ander willekeurig spul, maar dankzij het groene park met zijn bevallige meertjes is het er goed toeven. Alles wordt met serieus enthousiasme aan de man gebracht. Ik vind Paradise Park onweerstaanbaar. Beveel ik het aan? Ach, wat heb je er te zoeken? Maar als je toch in de buurt bent...

(1) Love in the time of Chasmosaurs
(2)Het Groningse Landgoed Tenaxx, waar ik nog niet geweest ben, zou een kandidaat kunnen zijn. Kitschy dino's en miniatuurmodellen zijn in ieder geval present.