zaterdag 10 december 2016

Nieuws: Veren in barnsteen

Iedereen valt me erover lastig, dus ik blog er maar over.
Afbeelding: Royal Saskatchewan Museum
Ze hebben goedbewaarde veren van dino's gevonden in barnsteen. Inderdaad, in Jurassic Park gebruikten ze DNA uit barnsteen om dino's tot leven wekken. Nee, dat kan niet in het echt. Is dit definitief bewijs dat sommige dino's veren hadden? Alsof we dat niet allang wisten! Mijn punt: wat heeft deze vondst ons te bieden, buiten de waan van de dag om?


Laten we eerst het belangrijkste noemen: Het is voor het eerst dat we zo duidelijk in 3D de veren van een dino kunnen bekijken die géén vogel is. Het fossiel, gevonden in het Oost-Aziatische Myanmar, stamt uit het midden-Krijt, toen de vogels zich al van de rest van de dinostamboom afgescheiden hadden. Het zijn de staartveren van een kleine, vleesetende coelurosauriër, waarschijnlijk een jonkie. Welk dier het precies was is nu niet te zeggen, maar waarschijnlijk was het verwant aan de bekende Compsognathus.
Afbeelding: Nobu Tomura
Hoe weten ze dat het een "echte" dino was, en geen vogel? Een deel van de staart is ook bewaard gebleven. Het is een vrij lange, flexibele staart, terwijl vogels juist een korte, starre staart hebben, waar alle staartveren aan vast zitten.
De hele staart, inclusief gratis mier. Afbeelding: Royal Saskatchewan Museum
We kunnen nu dus mooi bekijken hoe de veren van deze dino verschillen van de vogelveren die we zo goed kennen - ik heb in dit bericht uitgebreid besproken hoe vogelveren in elkaar zitten en welke soorten er zijn. Het fossiel laat dunne, lange en vrij primitieve veertjes zien - meer verwant aan het dons van een kuiken dan aan een echte complexe vogelveer. Anders dan een echte vogelveer - met een starre centrale pen, waaruit baarden groeien - hebben deze veertjes een zachte en flexibele structuur. Waarschijnlijk voelde het dier heel zacht aan.
Lange, dunne veertjes. Niemand heeft het over die mier. Afbeelding: Royal Saskatchewan Museum
Het is uitgesloten dat de dino kon vliegen. Hij moet de veertjes gebruikt hebben om warm te blijven, of om mee op te vallen om een partner aan te trekken.

Wat verder aardig is is dat de kleur op de veren bewaard is gebleven: deze dino was kastanjebruin, en (net als Psittacosaurus) donker op zijn rug en licht op zijn buik. Verder zijn er sporen van ijzer gevonden uit het bloed van de dino.

Myanmar is een land waar veel gevochten schijnt te zijn de afgelopen jaren (vergeef me - ik ben wat minder thuis in geopolitiek dan in dinosauriërs), maar het wordt er steeds rustiger. De onderzoekers die dit exemplaar - dat gered is van een juwelier, die er een souvenir van wilde maken - hebben onderzocht, hopen dat we meer mooie barnsteen-fossielen uit die regio zullen vinden. Wie weet - misschien vinden we ooit wel een volledig bewaarde dinosaurus?
Verwacht nog steeds niet dat we ze tot leven gaan wekken.
O, en bedankt voor alle suggesties iedereen!

Meer lezen?
http://nielsaurus.blogspot.nl/2016/10/veren-deel-1-wat-zijn-veren.html
http://news.nationalgeographic.com/2016/12/feathered-dinosaur-tail-amber-theropod-myanmar-burma-cretaceous/
http://www.sciencemag.org/news/2016/12/dinosaur-tail-trapped-amber-sheds-light-evolution-feathers

Geen opmerkingen:

Een reactie posten